Żeby Szkocka była Szkocką

Szkocka whisky jest produktem regionalnym, chronionym prawnie. Istnieje wiele zasad, które precyzyjnie określają jakie trunki można określać mianem „szkockiej”. Nad pilnowaniem ich przestrzegania trzyma pieczę Scotch Whisky Association (SWA). Ich skrupulatność gwarantuje zaufanie rynku do jakości beczek i butelek złotego trunku, a także pozwala walczyć z podróbkami i podszywaniem się pod wieloletnią historię i dobre imię szkockiej whisky. Jeżeli zastanawiasz się nad zakupem beczki, warto dobrze poznać wszystkie zasady i warunki, które czynią szkocką whisky autentyczną. Może się bowiem zdarzyć, że nawet niewielkie niedopatrzenie pozbawi nas możliwości nazwania destylatu w zakupionej beczce „szkocką whisky”.

Ochrona legislacyjna szkockiej whisky

Produkcja whisky nie zawsze była uregulowana prawnie. Od czasów produkowania jej w celach leczniczych, poprzez prohibicje i zakazy, szkocka ewoluowała i zmieniała się wraz z możliwościami technologicznymi i prawnymi. Już pod koniec lat 80. określone zostały pewne standardy produkcji tego szlachetnego trunku, natomiast w 2009 roku rząd brytyjski wydał akt Scotch Whisky Regulations 2009, który zdefiniował, oprócz kwestii produkcji, również sprawy związane z opakowaniem i oznaczaniem szkockiej whisky. Od tej pory dokładnie wiadomo, jakie warunki musi spełnić producent lub bottler, aby móc operować chronioną prawnie nazwą „szkocka whisky”. Dzięki tym regulacjom, można polegać na jakości płynącej z dobrego imienia, na które branża pracowała przez dziesięciolecia.

Wspomniany akt definiuje szkocką whisky jako trunek, który:

1. Został wyprodukowany w gorzelni w Szkocji z wody i jęczmienia (do którego można dodawać również inne zboża), z których wszystkie zostały:

· Przetworzone w tej gorzelni na zacier,

· Przekształcony w tej gorzelni w fermentowalny substrat tylko przez endogenne układy enzymatyczne,

· Fermentowane w tej gorzelni tylko przez dodanie drożdży,

· Destylowany przy objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 94,8%.

2. Cały czas maturacji w beczce spędził na terenie Szkocji w dębowych beczkach o pojemności nieprzekraczającej 700 litrów, przez co najmniej trzy lata.

3. Zachowuje kolor, aromat i smak surowców użytych do produkcji oraz sposobu ich produkcji i dojrzewania.

4. Nie zawiera żadnych dodanych substancji, innych niż woda i barwnik karmelowy (E150A).

5. Ma minimalną objętościową moc alkoholu 40%.

Z ziemi szkockiej

Jednymi z najistotniejszych i najbardziej pilnowanych zasad są obostrzenia geograficzne. Szkocka whisky musi być wydestylowana, dojrzewać i zostać zabutelkowana na terenie Szkocji. Oczywiście po zabutelkowaniu whisky przestaje dojrzewać i może opuścić kraj bez utraty statusu „szkockiej”, co pozwala cieszyć się złotym trunkiem wielbicielom whisky na całym świecie. W określonych przypadkach jest możliwe zabutelkowanie trunku poza granicami kraju. Dotyczy to jednak tylko whisky blended i tylko jeżeli zostaną zachowane surowe warunki dekantacji i transportu. Whisky single malt musi być butelkowana i oznaczona na terenie Szkocji. Zazwyczaj rekomendujemy dokonanie procesu butelkowania na terenie kraju, żeby uniknąć niepotrzebnych zawiłości prawnych i mieć stuprocentową pewność statusu swojej whisky. Można również przenosić pełne beczki między magazynami wewnątrz Szkocji, bez obawy o utratę statusu „szkockiej”. Należy jednak pamiętać, że whisky musi być bezpośrednio transportowana z jednego składu celnego do drugiego, a proces ten musi być przeprowadzony przez firmę z certyfikatem WOWGR (Warehousekeepers and Owners of Warehoused Goods Regulations).